Tae – stopa, kopnięcie stopą
Kwon – pięść, uderzenie pięścią
Do – droga, filozofia życia.

Nazwa sztuki oddaje ściśle jej treść: poddawanie ciała kontroli umysłu, kształtowanie samego siebie poprzez trening walki. Powstało współcześnie doprowadzając tradycyjny dorobek sztuki walki do technicznej perfekcji, uzupełniając go o wiele technik stanowiących „rewolucję”. Stało się to możliwe dzięki wytrwałości sztabu ekspertów Taekwon-do.
Każda technika została przeanalizowana w świetle praw biomechaniki oraz fizjologii ciała ludzkiego i przekonstruowana tak, by stała z nimi w całkowitej zgodzie.
Łączy w sobie korzyści zdrowotne – płynące z wieloletniego nieprzerwanego treningu; praktyczne – wynikające ze zdolności obrony przed zagrożeniem oraz oddziaływujące na psychikę – poprzez aktywny stosunek do siebie i otoczenia, systematyczność oraz wytrwałość.
Specyfiką Taekwon-do jest nastawienie na wyrobienie równoważnej zdolności posługiwania się w walce uderzeniami rękami i nogami w obronie, a także w ataku. Uwidacznia się ona w bogactwie i doskonałości technik, zarówno ręcznych jak i nożnych.
Te ostatnie, zwłaszcza wykonywane z wyskoku, zyskały rozgłos w świecie sztuk walki, stając się niedoścignionym wzorem.
Jest niezaprzeczalnym faktem, że od chwili pojawienia się Taekwon-do zaobserwować można wymuszone wyższością jego technik wprowadzanie zmian i rozwój innych tradycyjnych sztuk walki, szczególnie w stanowiących z reguły ich piętę Achillesa, technikach nożnych.
W opinii wielu praktyków sztuk walki, Taekwon-do jest najdojrzalszym, najpełniejszym i najbardziej jednorodnym technicznie z istniejących systemów walki wręcz. Oferuje swym zwolennikom z jednej strony wszelkie możliwości wykorzystania nieuzbrojonego ciała w samoobronie w racjonalny, skuteczny sposób, jak również odznacza się wysokimi walorami etyczno-wychowawczymi z drugiej. Cechujące Taekwon-do – logika i konsekwencja założeń teoretycznych, piękno oraz skuteczność technik, jasność i bezpieczeństwo stosownych metod nauczania połączone z dbałością o rozwój wewnętrzny adepta sprawiły, że jest ono obecnie najliczniej uprawianą sztuką walki na świecie.

Z czego składa się Taekwon-do?
Taekwon-do składa się z:
1. Gibon dongjak (techniki podstawowe)
a. Sogi (pozycje)
b. Son gisool (techniki ręczne)
Gong gyok gi (techniki ataku)
Bang eau gi (techniki bloku)
Noowo son gisool (techniki ręczne w parterze)
Bal gisool (techniki nożne)
Gong gyok gi (techniki ataku)
Bang eau gi (techniki bloku)
Noowo bal gisool (techniki nożne w parterze)
2. Tul (układy form ruchowych)
3. Matsogi (walka)
1) Yaksok matsogi (walka umowna)
a. Sambo matsogi (walka na trzy kroki)
Hon jaso (sam)
Dool iso (we dwoje)
b. Ibo matsogi (walka na dwa kroki)
c. Ilbo matsogi (walka na 1 krok)
2) Ban jayu matsogi ( walka półwolna)
3) Jayu matsogi (walka wolna)
a. 1:1 – Il dae il matsogi (walka jednej osoby z jedną osobą)
b. 1:2 – Il dae i matsogi ( walka jednej osoby przeciwko dwóm)
c. 2:2 – Ii dae ii matsogi (walka dwie na dwie osoby)
d. inne kombinacje
4) Mobum matsogi (walka wzorowa)
5) Bal matsogi (walka samymi nogami)
6) Yak sok jaju matsogi (walka umowno-wolna)
a. 1:1 – Il dae il matsogi (walka jednej osoby z jedną osobą)
b. 1:2 – Il dae i matsogi ( walka jednej osoby przeciwko dwóm)
c. 2:2 – Ii dae ii matsogi (walka dwie na dwie osoby)
4. Hosin sool (techniki samoobrony)
a. Jappyoisul tae (w przypadku trzymania przez przeciwnika)
b. Gdy otrzymałeś niespodziewany atak
c. Dunjigi wa torojigi (rzuty i pady)
d. Dae moogi (obrona przed napastnikiem uzbrojonym)
Dae dando (obrona przed napastnikiem uzbrojonym w nóż)
Dae moogi (obrona przed napastnikiem uzbrojonym w broń palną)
Dae gonbong (obrona przed napastnikiem uzbrojonym w krótki kij)
Dae mong doongi (obrona przed napastnikiem uzbrojonym w długi kij)
5. Dan ryon (hartowanie)
Mom tong bachim (pompki i ćwiczenia siłowe)
Dari pyogi (rozciąganie nóg – szpagat)
Taerinun dan ryon (hartowanie przez uderzenia o twardy przedmiot /cegłę, deskę i beton/)
Naengsoo machal (zimny prysznic i kąpiel)